Moeder

Zwaar tillend aan het leven,
vlug van streek,
las zij in’t licht gebogen,
dat langzaam van haar week,
de wonderen en weelde
van vogels,
van natuur.
Verdrietig scherpe beelden
weken in ’t avonduur.

Zij heeft mij veel gegeven,
haar humor staat mij bij.

Ze zong, terwijl hij speelde
met melodieuze stem
aan tafel na het eten
gewoon tot eer van Hem

… “die steeds met zijn liefde het leven bekroont
en die op het lied van zijn kinderen woont”…

“Geloofd zij God met diepst ontzag”                                      “ ‘k Wil U o God, mijn dank betalen”

Wonderen en weelde in de natuur
Jac. van Barneveld