Jan van Bekkum

Het eerste offer dat de priester bracht onder de wolk, voordat de zilveren trompet kon klinken, voordat de ark opbrak en Mozes sprak: “Sta op, o HEER” was naar Gods wet op...

‘k Ben naar de spiegel toegegaan. Ze stonden voor, naast, achter mij. verbijstering greep ons aan:

VaderZijn laatste levensfase is hij ingegaan Hij zoekt naar woorden, komt maar niet bij zinnen, krijgt er geen vat op, moet opnieuw beginnen. Ik luister, maar kan...

wat mijn vader meemaakte en aan tafel tijdens het eten vertelde (1939/1940)  Tijdens de mobilisatie op een morgen in april was het in de drukke hoofdstraat van het stadje nogal...

ook door mijn vader aan tafel verteldIn een kleine middeleeuwse stad Woonde een vrouw die echt Haar op haar mooie tanden had: Een manwijf zogezegd.Ze bestuurde straf, met...

Het dichte roege stuk herbergt tot mijn geluk een kleine nachtegaal. Rossig aan kop en staart, lijkt hij niet zoveel waard, Is onopvallend vaal. Vlakbij de snelweg moet de plaats...

Miljoenen martelingen had Hij uit te staan,stierf even zoveel doden, zonder rustenen opgejaagd als wild, zwierf hij langs steile kustenen diepe kloven, ver bij...

  Fluitekruid Wit, wuivend fluitekruid: uitwaaierende pracht van onze bermen, dat met talloze schermen in golvende beweging de harde weg verzacht. Beeld van de menigte, die met palmtakken wuift en in het schitterend wit het...

Twee broeders hadden op een open plek in ’t woud een degelijke houten hut gebouwd.Bezochten armen in hun nederige stulp, kwamen gehandicapten in hun nood te...

Twee broeders hadden in een werkzaam leven zich dienstbaar opgesteld, veel om elkaar gegeven.Ze waren al van jongsaf aan elkaar gehecht, hun vriendschap was integer en oprecht.Nadat zij op een dag hun werk hadden verricht, maakten zij nog een wandeling in het avondlicht.